******  رقص برف  ******

https://niaze-danesh.com/%D8%B1%D9%82%D8%B5-%D8%A8%D8%B1%D9%81-%D8%B4%D8%B9%D8%B1-%DA%A9%D9%88%D9%87%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86

درود برروح بلند کوهستان

لینک فوق برای کتاب استاد ثابتی میباشد

تنها رنج است

   که بزرگت میسازد

     و چراغ راهت میشود

      به هر تاریکی..............

  ما را ببخش سادگی

   زرق و برق دنیا کورمان

         کرده بود؟

     تو رفتی و آرامشمان هم رفت.........

  فرا رسیدن سا ل 1400نوروز باستانی و عید بزرگ ایرانی را

      به کوهنوردان محترم و مردم با صفای ایران

            تبریک میگویم سالی سرشار از سلامتی

       و شادکامی همراه با صلح و آرامش برایتان آرزومندم

          از صمیم قلب دوستتان دارم

                در پناه روح بلند کوهستان باشید..........

  بگذار تا آبشارها نامت را جاری سازند

      و بادها ترانه ات را بخوانند

        هنگامی که در اقیانوسی از ابرها

             شادی

                      و بودن را معنا می بخشی.....

   همیشه اینگونه نیست

     مهربانی روزی فرا خواهد رسید

      و شادی را به هر کوی و برزنی هدایت

   خواهد کرد و چگونه شاد زیستن انشاء کلاسهای

     درسی خواهد شد دوباره لبخند خواهیم زد

       به عشق به امید به زندگی

        عشق قدمهای بسیاری از نفرت جلوتر است.......

       دیر یا زود

      خاطره میشویم

  خوب یا بدش

     با خودمان است.......

   ای ضیافت رویایی در آغوشت تکرار

   معنایی ندارد هرروزت تازه تر و متفاوت تر

    از روز دگر است جذاب ترین لحظات راباتماشای

     بی نظیرترین مناظرت مشاهده میکنیم

      برای دیدن ناب ترین صحنه های خلقت

    لحظه شماری میکنیم و گامهایمان را دراختیار

     عشق قرارمیدهیم تابه هرکجا

      که میخواهدببرد

    مابیدلان شیدادعوت شدگان همیشگی ی

                    میهمانی ی توایم.............

   در آسمان غوغائی است

    بر روی ابرها ول وله ایست

     آفتاب توری سپید بر تن کرده

          و جشنی بزرگ بر پا نموده

            لباسهای شادمانی را برتن کنید

    کفشهای عشق را بپوشید

      تا ردپایتان بر روی برفها باقی بماند

        تا هیچ باد و طوفانی نتواند باخود ببرد

     همه دعوتید بیائید به جشن آفتاب و برف...........

   ای احساس زنده

      و ای اتفاق فرخنده

             آرام آرام آمدی

        و قلبها را از آن خود کردی...

    28 شهریور 1399 روز توچال

       روز عشق و مهربانی

     بر عاشقانش مبارک باد........

    در وصف روز توچال باید کتابها نوشت شعرها سرود و ترانه ها خواند

     روزی که دوستدارانش مشتاق و عاشقانه می آیند و زلال و عارفانه میروند روزی که صدها تن برای اولین مرتبه صدها تن فقط سالی یکبار آنهم در بزرگداشتش و هزاران تن از تمام شهرهای ایران بزرگ صعود میکنند روزی که شادی و امید را به قلبهائی که با مشکلات و گرفتاریهاری شهری دست و پنجه نرم میکنند؟و نیازمند آرامش و قوی شدن در برخورد با سختیها هستند مردمی که تشنه ی محبت و بودن در مسیری روشن و امن هدیه میکند پیامها وتماسهای بیشماری در خصوص قدردانی این روز بزرگ میرسد که ساعتها وقت میگذارم تا جواب دهم متشکرم از حضور تک تکتان و سپاسگزارم از روح بلند کوهستان که دانشگاهش را برای یادگیری ی درس بزرگی و معرفت بی منت گشود.به امید رویائی ترین ایام و طلائی ترین اوقات در حریم عشق.از صمیم قلب دوستتان دارم.رقص برف............

    در ارتباط با همدیگر دنبال منافع خود نباشیم

    و بی اعتنا از کنار هم رد نشویم

      برای هم وقت بگذاریم

        کم فروشی نکنیم؟ شاید با لبخندی

    یا کلامی و یا ثبت تصویری

      بتوانیم مسیر زندگی ی انسانی

       را تغییر دهیم

          مفید بودن بزرگترین خوشبختی است.......

    در جهانی که بالا و پائین آمدنت

  هنگام صدارت به اشاره ابروئی بستگی

      دارد؟زیاد باد بخودت مکن

                     آدم باش............

 قرارت را با کوهستان بگذار انگیزه ات از کوهنوردی

   کوهستان باشد و بس کوهستان

      سالن نمایش نیست؟یک مبارزه است

        مبارزه ای سخت و نفس گیر

         و عاشقانه و رویائی که برنده همیشه اوست

   برای غلبه و پیروز شدن پا به حریمش نگذاریم

          کوهستان قانون خود را دارد..............

   روزی فرا میرسد که متوجه

   خواهیم شد تنها عشق و مهربانی

    میتواند از این رنج و عذاب

      فلاکت بار نجاتمان دهد امیدوارم

   آنروز آخرین لحظات عمرمان

                    نباشد..........

  کوهستان دانشگاه تغییر

      است اگر امروزت با

   دیروزت تفاوتی نداشت

    وقتت را تلف نکن؟

 به ورزش دیگری بپرداز....

  برایم از بهار بگو

   از شادی ی شکوفه ها

    و رقص گلها

      من به دیدن آنها نیازمندم

       و آنها به نوازش من

  این عشق دو طرفه است

     بر خلاف تمامی ی عشقهای

          یکطرفه عالم؟........

  1399...سال جدید را به جامعه

  محترم کوهنوردی دوستان

   گرامی ومردم باصفای ایران وجهان

   تبریک میگویم به امیدایامی عالی

    بدون رنج درد و کرونا درسرتاسر

             جهان هستی

   از صمیم قلب دوستتان دارم.....

   در سیستم آموزشی باید درسی

      مهم و کلیدی گنجانده شود

       بنام شعور تا بتوان در کنار دادن نمرات

   درسی به شعور افراد هم نمره داد

    تنها راه آسودگی و آرامش

     با شعور کردن مردم میباشد

      با شعوری بهتر از با سوادی است........

  قدیسان واقعی آنهائی هستند

      که بعد از تحمل

       وحشتناکترین دردها

         و رنجها هنوز انسانند.........

    زندگی کن آنگونه که میخواهی

  نه آن شکل که میخواهند

     این سرمایه وثروت طلائی ی

          توست برسر درکوچه و بازار

             چوب حراج برآن نزن

      مفت میخرندپشیمان میشوی...

   اگر میتوانی متفاوت باش

     متفاوت بودن اشگهایت را

         در می آورد

     ولی مردت می سازد....

   عشق تنها سازی

      است که همیشه

         کوک است....

  تنها یک معجزه وجود دارد و آن

        معجزه عشق است و یک

           فرمان حکم میراند

   و آن فرمان عشق است که ذهن

       را فراتر از عقل و علم پرواز

  میدهد بر بلندای آفتاب تا بغض

   عشق و غرور خاک نشکند.....

     روز توچال در زنجیره ای هزاران تنی از

   از کوهنوردان سراسر ایران در قله عشق

      برگزارگردید درود وسپاس برگامهای

       استوارتان در پناه روح بلندکوهستان

                      باشید.......

  به اوج نخواهید

   رسید تا به

   عمق نرسیده

       باشید......

     قطره قطره آب

        شدیم؟

      ولی غرق نشدیم.....

...........  .............  ........

     29 شهریور 1398 روز

       عشق روز توچال

          قله عشق...

بیرحمانه ترین قسمت

  زندگی این است که زمان

   بسرعت نور میگذرد

      و عمر طی میشود

       و تو شاد نیستی؟....

   مشتانم را باز نکردم

     تا زندگی را چنگ زنم و زخمی کنم؟

     چون با رنج آموخته ام

      چیزی که از آن من نیست؟

          پزش را هرگز ندهم..............

   منتظر اتفاقی نباشید

   قرار نیست اتفاقی بیفتد

   تو اتفاق خودت باش حرکت کن

    یکصد پانصد و هزار قدم

     تا جائی که میتوانید و توان دارید

    طبیعت به نشسته ها جایزه ای

              نخواهد داد..........

  اگر دوستم داری بگذار بخوابم

      تا خواب آرامش ببینم

    سکوتم را بر هم نزن؟ من بخواب لطافت باران برقامت خم شده ی

     شاخساران نه خشمش؟ رقص رودها کنارباغها نه طغیانشان؟

      شادی ی شکوفه های بهاری در دل چمن زاران

       نه وحشتشان؟ بازی ی دامهایم در وسعت زیبای

        دشتها نه مرگشان؟و خانه وکاشانه ام نه ویرانی اشان؟

         نیازمندم مدتی است که مهربانی های

         آسمان بوی مرگ میدهند؟

      بگذار بخوابم تا خواب آرامش ببینم رویائی

                که سالهاست خواب گشته است؟؟؟.............

     تقدیم به تمامی ی هموطنان مصیبت زده ام

       در ویرانی های سیل شمال تا جنوب

         غرب تا شرق درغمتان شریکم.......

        ستایش کنیم آنهایی راکه چون شمع

            سوختند؟و روشنائی بخشیدند

  آنهایی را که لکوموتیو بودند و واگنها را بی

    هیچ التماسی با خود کشیدند

آنهایی را که خوب بودند ودر این آشفته بازار

    بی هویتی اصالتشان رااز دست ندادند

                    و خوب ماندند

  آنهایی را که سروصدائی نداشتند ولی تا

  بخواهید انسانیت داشتند آنها در هر خانه ای

   محله ای و اجتماعی یافت میشوند

     و ارزششان از گرانبهاترین الماس جهان

                       بیشتر است.......

     سال 1398 را به جامعه محترم کوهنوردی

        دوستان گرامی و مردم با صفای ایران

              تبریک میگویم و بهترینها را

                   برایتان آرزومندم....

    آسمان اگر گرفته

     است ملالی نیست؟

    بیا با هم به فریاد

      باد گوش دهیم آوای

         شادی است.....

  هر ساده ای زیباست

  ساده باش ونقش دل بزن

   بزک عشوه را زیاد

      میکند چهره را جوان

             نمیکند.....