حیات خلوت یک پرنده

اینجا زندگی خالی می شود از هر خلوتی

حیات خلوت یک پرنده

اینجا زندگی خالی می شود از هر خلوتی

آسمان من

فرش آبی اتاق من, هرگز آسمان نمی شود

 ابی بی بکران تو و, تا ابد رها نمی شوم

 دستهای تو دور از من است

آسمان من! کجاست بال من!؟

20مهر90

/ریحانه/

نظرات 1 + ارسال نظر
ادریس شنبه 29 بهمن‌ماه سال 1390 ساعت 11:15 ب.ظ

چقدر قشنگه این شعر...
مرسی.

متشکرم
سلامت باشید

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد