حیات خلوت یک پرنده

اینجا زندگی خالی می شود از هر خلوتی

حیات خلوت یک پرنده

اینجا زندگی خالی می شود از هر خلوتی

در آسمان



گاهی . . .آدما عاشق میشن اشتباهی!!!


پرنده که باشی!

اما

آسمان نباشد!

حال مرا میفهمی!!



نظرات 3 + ارسال نظر
سارا یکشنبه 21 اسفند‌ماه سال 1390 ساعت 02:17 ق.ظ http://1363bahar.blogsky.com

آره.
آره ...

هر وقت مطمئن شدی دوزخ واقعا تمام شده, بدان به بهشت رسیدی«یک پرنده»
اینجا آسمان ابی پرنده هاست...
خوش امدی سارا

یک پرنده سه‌شنبه 1 فروردین‌ماه سال 1391 ساعت 12:43 ق.ظ

ادم گاهی دوست دارد بال در بیاورد...
نه برای پریدن!
بلکه برای اینکه ان را جمع کند دور خودش
سرش را ببرد زیرش

که صدایی نشنود
چیزی نبیند
خودش باش و خودش

عاطفه شنبه 16 اردیبهشت‌ماه سال 1391 ساعت 11:36 ق.ظ

آدما پرنده ها رو
از رو شاخه ها می چینن
آرزوی آسمونو
تو نگاشون نمی بینن
یادشون رفته پرنده
وارثِ این آسمونه
سهم اون بازی با ابرا
دیدن رنگین کمونه، دیدن رنگین کمونه

زیبا بود گلم

متشکرم عاطفه جون
هم برای حضور قشنگت که به وبلاگم رنگ آسمونی داده و هم برای این یادداشت بی نهایت زیبا.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد