یک باور دیگر

あなたは確かに

翼を手にしたのだ

あなたの想いは世界を巡って

僕の元にも届いている…

雨澤慎悟

You really got a wing.

 Traveled the world,

your thoughts are reaching me.

شما حقیقتا بالی دارید..

    برای گشتن در جهان

               من به این تصویر دست یافتم.

هدیه ای از شرق دور برای یک پرنده.

بال پروازم...

تو
هوایی‌ام کردی

نباشی

می‌افتم؛ می‌میرم.

بال پروازم....

دست هایت را باز میکنی

و بچه گنجشکی 

با بال های بی پر

از لانه اش سقوط میکند..

sin re

پرواز ِ آزادی

نباید شیشه را با سنگ بازی داد
نباید مست را ، در حال ِ مستی...دست ِ قاضی داد !
نباید بی تفاوت ! چتر ماتم را
به دست ِ خیس ِ باران داد
کبوترها که جز پرواز ِ آزادی نمی خواهند !
... نباید در حصار ِ میله ها
با دانه ای گندم ،
به او تعلیم ِ ماندن داد !

پرنده باش

منتظر نمان پرنده ای بیاید و پروازت دهد , در پرنده شدن خویش بکوش

دکتر علی شریعتی / تاریخ و شناخت ادیان 2 / صفحه 178

بال شکسته

درمسلک مامعنی پروازچنین است" بابال شکسته به هوای توپریدن

باز پرواز

گفتم که سینه ام پر از آواز است

بالی بده شانه ام پر از پرواز است

فرمود که آرام تـــــــر .. آرام .. آرام

ای سالک عشق، بند کفشت باز است

فرزندان پرواز

لطفا بر روی لینک موزیک زیر کلیک کنید.

تقدیم به  فرزندان  شهید   

 به  یاد  پــدران  پـــرواز

 پس اگر مقصد را نه اینجا، 

در زیر این سقف‌های دلتنگ و در پس این پنجره ‌های کوچک 

که به کوچه ‌هایی بن‌ بست باز می‌شوند 

نمی‌توان جست، 

بهتر آنکه پرنده‌ی روح، 

دل در قفس نبندد 

پس اگر مقصد پرواز است، 

قفس ویران بهتر، 

پرستویی که مقصد را در کوچ می‌بیند،

از ویرانی لانه‌اش نمی ‌هراسد.

"شهید سید مرتضی آوینی"

آسمان

بزرگی و تنها 

آبی و در اوج 

آسمانی انگار

از طرف دل بارونی

عاشق پرنده ها

مترسک گفت:

 گندم, تو گواه باش که مرا برای ترساندن آفریدند!

اما من عاشق پرنده ای بودم که از ترس من از گرسنگی مرد!

نه دل به وعده های باد داده

نه حس داغ گندمزار و جاده

از اندام نحیفش خوب پیداست

" مترسک روی حرفش ایستاده "

از طرف دل بارونی(عاطفه)

پرنده

 

تمام روح و هستی من یک پرنده است.
وقتی صحبت از پرنده ها و پرواز می شه اختیار احساس از کف می ره

 و در قفس منطق نمی گنجه ...

پرواز یک رویاست, شبیه واقعیت هستی ...

و پرنده مظهر نبوغی است که زیر سقف زندگی

به هر بی انتهایی راه داره

و مالک اسمان و وسعت ان است.
با من از پرنده ها مگید که پرواز از وجودم می پراند مرا...

هر جا سخنی از پرواز و پرنده ها می شه ندایی از اسمان پراکنده در فضاست ...

 پرواز هدیه ای بود که به خاک سپردیمش

و فنای آب کردیم هوا را ...

چاره چه بود هوای من همه جا بود ...

سخاوتمندانه...

و من او را قربانی کردم

 و بالهایم را باد سوزاند...

اه از پرواز ..

آه از دل پرنده ها.

آه

در آسمان

گاهی . . .آدما عاشق میشن اشتباهی!!!

پرنده که باشی!

اما

آسمان نباشد!

حال مرا میفهمی!!

پرواز سنگ

 گاه پرندگان آنقدر سرگرم دانه چیدن می شوند

که پرواز را فراموش و آسمان را از یاد می برند

گاهی پرتاب سنگی کوچک یاد آور پرواز و آسمان است 

باور هایم

معتقدم هیچ گوشی سزاوارتر از گوش گوینده برای شنیدن نیست.

هر جایی که باشم ارزشمند است: ارزشمندیش به توجه خود من به اونجاست, توجه من ارزشمند است چون من برای خودم ارزش قائلم پس قطعا ارزشمند خواهد بود. 

 شمایی که دنبال قدرت هستید.

بهترین بودن و پرداخت بهترین هزینه یادت نره... جان گوردون-قائده بازی

بالهایت را بشناس

در همه ی روزها و شب ها همه ی چیزهایی که درک کردید در شما هست اگر درک نکردید در شما نیست.

ما هیچ چیزی را که خارج زا ماست نمی اموزیم.

در دو حالت نگران داشتن ها و نداشتن ها نباید بود, خدا در همه ی ما هست.

فقط یک نگاه روشن و ارام و اعتماد و توکل, همه ی برنامه ها را پیش می بره.

دوبال برای پرواز لازم هست...

برای اندیشه بشری که همه چیز خلق می کند

(بیندیشی و خلق کنی عین من : یادم رفته ایه کدام سوره بود)

اون دوبال؛ بال باور و بال روحیه شما اند انها را بشناسید.(تکنولوژی فکر دکتر ازمندیان)

افکارتو انجام بده

اوستای من تو بیمه همیشه از اینکه من به پول فکرنمی کنم ناراحت و نگرانند ولی استاد عزیزم یک دونده می دونن که برای اینکه پول در اختیار ما باشه ما نباید در اختیار اون باشیم- کتاب بابای دارا بابای ندار-. راستش کمی سخته که تو جامعه امروز روی اعتقاد خودم- یک دونده- بمونم باید و باید به نصیحتهای اوستا هم فکر کنم و به پول اهمیت بدم به شکل درست + حفظ اعتقاد درست. بعضی از ما باید به سمت کارافرین بریم تا احساس موفقیت کنیم و این یعنی اوج ازخودگشتگی و پرداخت هزینه تا به خواسته ی بزرگمون برسیم>>کارهای متفاوت و بزرگ در کنار هم به صورت یکپارچه و کشف قدرت هستی. تا برای کارهای کوچیکتون پی گیر نشید به سمت موفقیت نرفتید و این کارهای پراکنده داشتنشون از نداشتن بدتر هست چون نرسیدن به هدف را گوش زد می کنه و انرژی را تحلیل می بره. تمرکز ذهن و قدرت یعنی بلند شین و افکارتون را سامان بدین..باور می کنید چند هفته پیش بی مقدمه رفتم شهرداری و در ارتباط با ادم ها و کاری بی نهایت جدید و تازه یک پروژه عمرانی بزرگ را که تو جهان فقط ژاپن انجام داده پیگیر شدم و اونها مدام ازم می پرسیدن شما از تهران اومدین ؟نه- مدرکتون عمرانه؟نه -حرفه تون چیه؟؟؟؟؟و ...؟ ولی با همین تعجب ها از جسارتم استقبال کردن و کار در جریان هست و من بی نهایت ازش انرژی می گیرم و همین ارزش داره حتی از درسم بزنم.چون به قدرت می رسم