پرنده

 

تمام روح و هستی من یک پرنده است.
وقتی صحبت از پرنده ها و پرواز می شه اختیار احساس از کف می ره

 و در قفس منطق نمی گنجه ...

پرواز یک رویاست, شبیه واقعیت هستی ...

و پرنده مظهر نبوغی است که زیر سقف زندگی

به هر بی انتهایی راه داره

و مالک اسمان و وسعت ان است.
با من از پرنده ها مگید که پرواز از وجودم می پراند مرا...

هر جا سخنی از پرواز و پرنده ها می شه ندایی از اسمان پراکنده در فضاست ...

 پرواز هدیه ای بود که به خاک سپردیمش

و فنای آب کردیم هوا را ...

چاره چه بود هوای من همه جا بود ...

سخاوتمندانه...

و من او را قربانی کردم

 و بالهایم را باد سوزاند...

اه از پرواز ..

آه از دل پرنده ها.

آه