عاشق پرنده ها

مترسک گفت:

 گندم, تو گواه باش که مرا برای ترساندن آفریدند!

اما من عاشق پرنده ای بودم که از ترس من از گرسنگی مرد!

نه دل به وعده های باد داده

نه حس داغ گندمزار و جاده

از اندام نحیفش خوب پیداست

" مترسک روی حرفش ایستاده "

از طرف دل بارونی(عاطفه)